House of Maya Uitgave 2 : Chitra Gajadin Fragmenten Bestellen
		Schoorvoetige tijden Door Chitra Gajadin - Uitgeverij Maya Rotterdam 2002 Enige fragmenten BLAKA PINA'S VALLEN EEN VOOR EEN De verstampte geur van peper en knoflook gewikkeld in verwassen katoen danst de orhani met kokosolie op haar hoofd blaka pinas vallen een voor een haar uitgedunde vlecht spartelt op haar rug een vis op het droge gaat haar gezicht verloren achter het natte haar als ze haar hoofd optilt zwiept het water alle kanten op en kneust de wereld MET DE BLINDDOEK VAN JE ORHANI Geblinddoekt door je orhani kom ik naar je toe over dezelfde weg in dezelfde hitte blote stappen vergaan wijd uitgeslagen armen balanceren in de tijd die zich tussen ons heeft neergelegd opgerakeld als koude as verstampte zeepbellen geëmailleerde bloemen bij de mechán in dezelfde hitte over dezelfde weg zou ik naar je toe komen geblinddoekt door je orhani als je nog zou leven OUD GRAS OP NATTE LAARZEN In donkere passages ontwaakt in hollend sluimer slinkt wie ik was werd verpacht stempel af wie ik mag zijn laat mij matbeslagen door het glas weerzien grond, verte, modder waar ik heen wil droge geuren spatten stoffige sporen vergruisen oud gras kleeft op zijn laarzen lege gaten wissen hier een nu de gebrokkelde dam verankerd in oeverloze wijdte tussen spiegelende akkers herkent ons samenzijn niet meer ZIJN EN NIET ZIJN Spelend licht wrikt ben jij en wil ik zijn en niet zijn ver voor ons uit slaan hiaten op hol een verdronken passage aan de gebroken steiger tevergeefs talmt de tijd dit offer je koude gezicht meanderen in de kom van kleumende handen wil ik bij jou zijn en niet zijn gaan en niet komen wat geweest is de rug keren VERLAAT MIJ Zij staat in middaggrauw warmte uit haar land ligt broos in haar armen ogen gewikkeld in rouw een dor fontein klatert laat mij laat mij sporen verdwenen onderweg tenen wortelen wijd uiteen droge takken breken de middag opnieuw zaait de passaat zilte gaten in mijn ziel leg mijn voorhoofd terug op jouw palmen laat mij niet in dofgrijs as verschilferen in de schil van oude pijnen verre flarden verslijten mijn geest laat mij niet
	top