House of Maya Uitgave 2 : Raj Ramdas Interview Fragmenten Bestellen


Klik hier voor audio

Raj Ramdas - Kahan Hai U    Waar is zij

Enige fragmenten

 

I soná ke lanká men lage hai aise
jaise har koná pe soná ke harná
dukán ke ainá ke piche
rangin thandhá cirág ke nice aise i soná ke lanká men
sab ke karejá ke kariyá koná men
kháli sapná sajáwal hai
ánkhir
sab koi mánge hai soná ke lotá
sab ke cáhi soná ke tháli

bas
ápan ápan rastá pe
teji se já hain sab akele
kabhi samay ke áge áge
kabhi samay ke píche

i soná ke lanká ke basti ke bic men bhi
batái aisan bhatakli ham
bidesi banbási ban ke
baki ná hamke koi jánis kabhi
ná kabhi koi cinhis hamke

ánkhir i soná ke lanká men
ham bhi ápan sab dukh chipaili
rangbirang pahináw ke nice

i soná ke lanká men mar jaibe aise
thorá se sukh ke piche

 

 

Kal rát ke
tu hamár ángan men ái ke
hamár man pe khutkhutái ke
cal gaile Kausiliyá

kaun bát pe bhalá
bigarle tu hamse

áwáj ná dele
ná bulaile
kaun janam ke badlá
nikarle tu hamse

Kausilia
bhalá bol re

 


Dewe ándhi dhamki
khirki ke dhilá khilli ke
ták
ture tufán tomatiyan ke danthi
ukháre kusbánti ke tikki kaise
to bestar ná rok tu
jawáni ke
jabbarjast jabán

aur
cumende
kab ke jhurán
jiwan ke jhalká
tor sánwar pithi pe

phir dhire dhire
dub marok hoi
culli bhar cáhat men
bandhan ke
simá barháwat

yád ke juthá piyat

 

 


Bacal kucal
anjor jon hai
ohu bhi
kamuriyá rát
liptat apanáwe hai

abbhe
kuch dur men
dhokká dhokká andhiyár
pasijat girat
gheri

hánth pasarle
sofá pe parle
korántiyá
gahuraite rah jái

áj
cirág
ná bari

 

In dit Gouden Lanka schitteren
gouden herten
op elke kruising in vele vitrines
kil besmeurd in kunstlicht

in dit Gouden Lanka
zijn donkere hoeken van ieders hart
opgetuigd met illusies
tenslotte
begeert eenieder een gouden lota
begeert eenieder een gouden thali

dus
alleen voortdravend
onderweg
soms sneller dan de tijd
soms hollend erachter

laat mij in dit Gouden Lanka
biechten hoe ik rondzwierf
de vreemde temidden van menigten
niemand die mij zag
niemand die mij herkende

in dit Gouden Lanka
leer ik verdriet te verbergen
in bonte gewaden

uitsterven zal ik
jagend op wat geluk
in dit Gouden Lanka

 

Gisternacht
betrad je mijn erf
klopte op mijn gemoed
en ging toen heen Kausilia

waarom raakte je
ontstemd

taal noch teken gaf je
roepen deed je niet
vergelding
uit welk leven
is dit,

Kausilia
zeg mij toch

 


De wind dreigt
het losse scharnier van het raam
kijk hoe
de storm tengere tomatenstelen breekt
stokken van kousebandranken uitrukt
houd niet langer tegen
dit hardnekkige hartstocht


en laat mij
de gedroogde blaar
van het leven kussen
op jouw donkere rug


laten wij langzaam vergaan
in de vloed van enkele druppels liefde
verdrinken de grenzen van deze band
overschrijden

ons laven aan besmette herinneringen